Güneş devriliyor yine!
Dağların arkasına…
Anlamlı olan her şey uyuyacak birazdan!
Akşamları da donacak şehrin;
Ne hayat cazip kalacak;
Ne ölüm can yakacak!
Bütün duygular uykudayken,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
çok teşekkür ederim:)
Bu gece okuduğum hoş şiirlerden biriydi final kısmı bir başka güzeldi tebrik ediyorum saygılarımı sunuyorum sayın Özgecan hanım
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta