Karanlık Sevda Şiiri - Özge Hayat

Güneş devriliyor yine!
Dağların arkasına…
Anlamlı olan her şey uyuyacak birazdan!
Akşamları da donacak şehrin;
Ne hayat cazip kalacak;
Ne ölüm can yakacak!
Bütün duygular uykudayken,
Uyanmadan sevdanın ayıbı,
Ömrünce taşıyacağın bir yürek asacağım boynuna!
Belki gözlerin çakılmış olacak karanlığa,
Titreyen yüreğinle sorguya başla!
Ne hayat cazip kalacak çünkü,
Ne ölüm!
Yalnız sen olacaksın anlamlı…
Ecel teri döküyorsam nefes;
Hayata gülüyorsam Azrail olacaksın!
Bir ben göreceksin ki ben de,
Benden öte! ..
Bedenimde can diye kendini bulacaksın.
Korkma karanlık sevda,
Ağlama al yanına…
Teslim olmazsam o sonsuz yok oluşa,
Koşmazsam namerdim sana…
Ben ki çoktan senin olmuşum,
Beni ben de arama…
Şimdi dağlar devriliyor güneşin ışığında!
Simsiyah bir karanlıktan sonra;
Bembeyaz umutlarla,
Tekrar yanındayım!
Günaydın karanlık sevda!

2004