Karanlık Şafak Şiiri - Sedat Kork

Zamanı dolmuş hasretin
Bitmeli artık
Çekip gitmeli benden
Ve çekip gitmeli bu şehirden
Gözüm istanbulda değil
Gözüm sevdiklerimde
Kanayan bir yara bu içimde
Kendime tek sorum
Hani onlar?
Nerde?
Ben nerdeyim?
Biliyorum aslında
Umudun bittiği yerdeyim
Sayılı gün çabuk geçermiş
Burda günler
Benim saya saya bitiremediğim
Erkekler ağlamaz derler ya
İşte ben ağladığı yerdeyim
Kimse beklemese de
Ben herkesi beklerim
Onlar zamanın neresinde bilemem
Ama şu geçmeyen zaman
Bir gün geçmiş olur
Kavuşurum
Ama şafak karanlık
Hasreti kolay kolay bitiremem...