Karanlık Peteğin Son Günleri

petek-petek
sonsuz sayıda odacık...
hepsinin içinde ayrı ayrı alemler...
galaksiler,
yıldız sistemleri,
gezegenler...

ve dünya...
belki bu kovanın içindeki en karanlık odacıklardan...
bakmayın atmosfere, maviye, güneşin parlaklığına;
onlar sadece düzmece,
bir mizansen,
toplu bir kabul...
gafil gözlerin önüne çizilmiş yağlıboya tablo…

Evrenin gücü, bütün petekleri
en dıştan en içe
hayal edilemez şiddette beyaz bir ışıkla
adım-adım fethetmekte...
karşı koyamayan petekler
bir-bir şeffaflaşıyor, aydınlanıyor.
etrafını saran güçle bütünleşiyor,
direnmiyor ve
kurtuluyor…

Dünya;
halen en karanlık peteklerden…
kendini saran şiddetli ışığın duvarlarının arası
hızla daralıyor!
komşu petekler bir-bir fetedilmeye başladı çoktan…
patırtı sesleri gittikçe yaklaşıyor
neredeyse kulaklarımız inlemek üzere
zarlar yırtılmak üzere,
hala dinleyen yok! ?

ne oldu bu insanlara?
hepsi mi sağır? ! ..

hala zifiri karanlık bizim peteğin içi
öyle zifiri ki, kendi karanlıklarını bile ölçemiyorlar.
sorsan hesabını;
en üste çıkarlar!
herşeye rağmen haklı olan onlar…
doğruya en yakın olan onlar! ..
entellektüellik konforunda dünyayı
kendilerini, ilmi çözmüşler sanki? ! ..

Petek tamamen ışıkla dolduğunda
nasıl dayanacak bünyeleri? !
nasıl dağılmayacak ihmalde solmuş ruhları;
bunu merak eden yok,
hepsi hala kendi derdinde;
2 lokma, 1 hırka
5 köfte peşinde yılları geçiyor.

lütfen
lütfen sen peteğin içinde kaybolma!
içindeki mum ışığını yak bir an önce!
en azından peteğin çeperleri ışıkla parçalandığında,
karanlıktan eser kalmadığında
yok olmazsın ışıkta
ve belki
ulaşabildiğin bir ikisini de aydınlatırsın
kurtarırsın.

lütfen peteğin karanlığına kanma,
aydınlık yüzün görünecek diye korkma,
işin ucunu bırakma!
az kaldı! ..

Karanlık Peteğin son günleri…

(Aralık 2006)