Karanlık Ortasında Duyulan Silah Sesleri

Karanlığın ortasında,
Kalbinden göğe doğru menekşeler açan bir adam gördüm.
İki el silah sesi duyuldu sonra.
Gençliğim ve geleceğim,
Kaza kurşununa kurban oldu.
Aşkı gençlik için içimde tuttum hep
Kalbimde filizlenen yalnızlığımı,
Çaresizliğime biat ettirdim her seferinde.
Ki çaresizliği morg kapısında bardaktan boşanırcasına
ağlarken öğrendim.
Umudu, mezarın baş ucunda sevdiğine hikâyeler anlatan
adamdan öğrendiğim,
Yalnızlığı; gecenin bir vakti çıkan yangında,
Yanında hiç kimse olmadığı için kaçamayan,
Ve oracıkta can veren teyzeden öğrendiğim gibi.
Şimdi kalbime kurşunlar da döktürsem,
Gönlüme kurşunlar da yağdırsam,
Yakamı bırakmaz bu yalnızlık.