Orman sık
Güneş girmez olmuş içine
Çeşit çeşit canlı
Milyonlarca
Dev ağaçların gölgesinde
Loş
Soğuk
İşsiz ve fakir
Ne çiçek ne kuş
Ne de kelebek
Yok sevinecek bir şey
Etrafta kıpırdayan gölgeler
Ürkütüyor ormanda
Sesini çıkarma fark edilme
Sorgulama sakın
Bırak
Can çekişsin canlılar
Karanlığın zulmünde
Sonlarını beklerken
Ormanın vahşi sakinlerinin
Kükreme ve ulumaları
Kulak zarımı patlatacak
Kuduz köpeğin havlamasından beter
Canlılar
Öldürüyorlar birbirlerini
Allah adına
Ama
Kimin menfaatinedir bilmeden
Yollarını kaybetmiş canlılar
Şaşkın ve umutsuzlar
Deviremezler dev ağaçları
Işık istiyor hepsi
Işıkla gelir aydınlık
Aydınlıksa
Dev ağaçların üstünde…
11 10 2016, İstanbul
Barbaros İrdelmenKayıt Tarihi : 12.10.2016 00:07:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Basit aslında, bu şiirimi, dünyanın hal ve ahvalinin bende yarattığı duygusal fırtınadan esinlenerek yazdım.
Yüreğinize, kaleminize sağlık Barbaros İrdelmen Bey. Kutlarım. Selam ve saygılarımla.
.
TÜM YORUMLAR (2)