Karanlık olurum… Şiiri - Oktay Çekal

Karanlık olurum…

Dön diyemedim, gözlerin görmezken beni,
Sevgiye yol verdim, yüreğimden söküp attım,
Bakamıyorum senle, gördüğüm umutlara,
Duyamıyorum sesin, sustu kayboldun,
Böylemi olacaktık, iki yabancı el gibi.

Öyle olsun, katlanırım yalnızlığımda,
Arzularım söner, suskunlaşır canımda,
Ruhumdan kopan, her ızdırabımda,
Bir kez daha ölürüm, kimse göremez,
Canım çekilir etimden, bedenim dağılır,

Bir daha sevmek mi, tövbeler olsun,
Denizlere dönerim, dalgalar alsın beni,
Kendi yıkıntımda, yaşarım sessizce,
Duyamazsın nefesimden, çıkan soluğu,
Varlığımda kaybolurum, karanlık olurum.

Oktay ÇEKAL
22.08.2011-23.07