Sırıklar dikmişler,
Çadırların orta yerine.
Bir sırık taşır,
Üzerlerindeki gökyüzünü.
Anadolumun göçebe halkı,
Tekrar çadırlarında;
Ama korkudan, zorunluluktan.
Depremi bekliyorlar,
Ölümü bekler gibi.
Uykular haram,
Karanlık ortağı olmuş depremin
Ve uykuda geliyor ölüm,
Uykudan korkuyor Anadolu’m.
Kayıt Tarihi : 26.12.2002 14:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!