kökler,
karanlığı sever
hep aşağıya
hep aşağıya doğru gider...
dertler gibi,
karardıkça yürekleri deler...
dallar,
güneşi sever
hep ışığa
hep ışığa doğru döner...
sevgiler gibi,
ışıdıkça yürekleri süsler...
oysa,
biline ki...
kökler olmadan
dallar büyümez...
karanlık olmadan
güneş özlenmez...
Fikret Turhan-Yalova,
13.08.2014
Kayıt Tarihi : 13.8.2014 10:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!