Karanlık Odalar Şiiri - Alper Cömert

Karanlık odalar var aklımda
Yerlerini söylemeye korktuğum
Nedensiz sözlerin sararttığı
Sessiz nemli ve havasız odalar…

Kendimi hasta ettiğim odalar var aklımda
Kapı önleri asla kalbime ulaşmayan yollarla bezeli
Yok olma telaşında ışıklarını yitiren
Duvarları küflü kör odalar…

Zamanı yitirdiğim odalar var aklımda
Neyin ne zaman olduğunu bilmeyen
Geçmişin renklerini arsızca silen
Geleceğe umut yükleyen sağır odalar…

Sevmeyi de unutturan odalar var aklımda
Saygıyı yerlerine toz ettiği
Camlarına sevgisiz kilit vuran ve
Anahtarı olmayan umursamaz odalar…

Kendimden utandığım odalar var aklımda
Yaptıklarımı yüzüme vuran
Hatalarımla beni hapseden
Asla silemediğim resimleri duvarlarına asan inatçı odalar…

Nefes alamadığım odalarda var aklımda
Boğazımda düğümlenen
Keskin bir bıçak gibi bağrıma batan
Gözlerimi açamadığım
Ve aklımın otelinden hiç çıkmayan sonsuz odalar……..