Zifiri karanlık bir odada kapılar camlar kapalı içimde bunalım teyp'te Ahmet Kaya son ses yaprak dôker bir yanımız bir yanımız bahar bahçe dinliyorum camları patlatırcasına, serde delikanlılık var hani ağladığımı kimse gôrmemeli aradan yıllar geçti ne teyp kaldı nede canım Ahmedom sürgünde yurduna hasret yitip gitti, hiç bitmeyen hüznü kaldı bize miras kabullendik boynumuzu büktük acılarlada olduk artık kan kardeşi.
Erol ÇolakKayıt Tarihi : 1.7.2024 19:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!