Karanlık Oda Şiiri - Savaş Barha

Bu şehir bir dünya;
sen bir ucunda,
ben bir ucunda.

Dün dolaştım bu dünyayı,
havanın ilk karardığı vakitte.

Karanlığı yardım,
sokak sokak gezindim.

Sokağında buldum kendimi.
Ayaklarım mı getirdi, ben mi geldim?

Sokağın karanlıktı.
Penceren kapalı,
perden örtük,
ışıklar sönük,

Gerisin geriye
dolandım dünyada.

Gözümde bir damla yük.
Başım geriye dönük.
Adımlarım küçük.