Karanlık Oda Şiiri - İhsan Eren

tavanda gölgeli bir sinema
dışarda sesler
oyunlu ve çocuklu
huzur böyle şeyler olsa gerek
kimse kimseye karışmıyor
Allah bana bakıyor
ben ona sesleniyorum
evet dua
bitmez talepler
geçmez korkular
an oluyor
herkes kol kola
bitiyor hepsi
her şey affediliyor
sen bir meleksin
ben biraz nefsim
baştan aşağıya
gel sarılalım biz
duymak istiyorum
tenin yine sıcak mı
başım dönüyor sonra
düşüyorum
dünya düşlediğim dünya
değil bunlar hiç değil
düşüyorum karanlık odaya
tavan kendi halinde
sokul yanıma sen de
kardeşim dünya
sevdiğim dünya
ellerim ve dahi gözlerimle
bilmez misin sana aidim
her gece baştan şekillenir
bana göz süzersin
cennet benim
cehennem sensin
sevdiğim sen
sen bensin
huzur yalanmış
keder yersiz
kalmıyor bir şey geriye
biz hepimiz
bilmeden halay çekeriz
sonra el ele
kırlara gider
yaşamak yerine
kuşları seyreder
boğarız birbirimizi
adına hayat der
geçeriz kendimizden
geçeriz...