Karanlık bir oda,ıssız ve sade
Yalnızca ben ve düşüncelerim
Pencerenin ardında dünya sahtemi sahte
Bir açsam pencereyi sanki yutacak beni de.
Alırım bazen kalemimi elime,
Yazarım içimden geldikçe
Duygularım,düşüncelerim ve ellerim
Kalemimle birleşir, ben anlatırım kağıt dinler.
Bazen de pencereden kafamı çıkartırım
Şöyle bir süzerim etrafımı
Solumda bakkal Salih amca, sağımda büfe Trakyalım
Hemen köşe de bankalar, yol boyunca uzanan cadde ve sokaklar.
Benim dünyam bu oda da işte
Sessiz,sakin ve herşeyden uzak
Kimileri böyle bir odayı sevmez belki de,
Bu benim dünyam, onların burada işi ne?
Kayıt Tarihi : 27.8.2012 16:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!