Karanlık Mekan Şiiri - Musa Takçı

Gözüme görünen dünya
Sessiz gecelerde kaybolan beklenenler
Ve akıl almaz sarhoşluğun sorumsuzluğu
Aşkın bize verdiği inadı dahi solladı

Bir ben vardım
Hep gökyüzüydü
Gökyüzünde meydan okuyan
Asaletti, gururdu, güvendi istediğim
Ama şimdi ne oldu
Sırıtan kafataslarının cirit attığı
Bir mezarlık harabesi
İşte adım adım içine düştüğüm karanlık mekan
Soğuk bir dünya
İnsanlığın rafa kalktığı hengame
Ve lanet yağdırılan curcuna

Kaybedilen özgürlük
Zoraki dökülen gözyaşı
Ufukta kaybolan güneşin pişmanlığı
Benim de hakkım vardı
Ateşin üstüne dökülen sudan geriye kalan
Buharı teneffüs etmeye