Yolu bitmek bilmeyen yolcular gibi
Meşakkatler yüklü omuzlarda şimdi.
Birini bitir diğeri sırada bekler
Her bir işlem ayrı bir hüzün ekler.
Nice dertler eklenip beraber inmiş,
Umut ışıktadır, ışık sabahta sinmiş.
Kahra katılmış kederler nahoş biçimde
Biri diğerinin, hepsi birbirinin içinde.
Çöz düğümleri yolcu, yolumuz henüz var
Çöz ki sönmesin şu Sabaha yakın umutlar.
Aç gizlilikleri haykırsın gerçeği sırlar
Çekilsin yerli yerine duygudaki sınırlar.
Kopsun inceldiği yerden bulunsun hak hukuk
Darmadağın olmuş yüreklere yeter burukluk.
Çak kibritini yolcu, yaksın sönmüş mumları,
Doyasıya yaşasın şu karanlık mahkumları…
Kayıt Tarihi : 12.11.2009 03:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu güzel şiire ilk tam puanı vermek bana nasip oldu,bundn zevk duydum.
Şiiri ve sizi gönülden kutluyorum,
saygılarımla efendim,
Ünal Beşkese
TÜM YORUMLAR (3)