Karanlık Kuyulara Döndüm

Sevenlere acımı yakışır
Mutluluk ne zaman açar kapısını
Usandı dayanamaz oldu bu gönül
Sevdiğim duymaz mı ola o yüreğin
Unuttun mu içimdeki hasretini…

Ondan mı gelmezsin
Bırakırsın gurbet ellerde yapayalnız beni
Yoksa sende mi onmaz yaralar içindesin
Korkuların mı bırakmıyor yakanı
Boğuldun mu benim gibi ayrılığın pençesinde…

Avuntularım bir bir bitiyor
Anıları daldıkça sular seller
Kirpiklerimi acısıyla yıkıyor,
Gururun bırakmaz gelmezsin, aramazsın

Onurun bırakmaz yasakları delemezsin
Sadece için için yanar onu da deremezsin
Bitmez sancılar yakar ciğerini
Benim gibi bir çare bulamazsın….

Üşüyor kan akan damarlarım
Hüzünlerimle birleşti mavilerim
Gökyüzü bile puslu benim gibi
Isıtmıyor bugün güneş ay ise küskün

Yıldızıma sor beni ay ışığım
Her gece gözlerim kenetlenince anlatırım ona
Kederlerimi dertlerimi anlatır belki sana
Anlatır mı bilemem tıkanır, tıpkı benim gibi…

Ne yazsam bitmez bilirim.
Gönüle söz geçmez derlerdi, geçiremedim de
Bu hayat yolunda yollar bitmedi de
Aşk yaktı, yaktıkça da divane etti….

Yakalandım bende o sevdanın pençesine
Yandım volkana döndüm
Hasretinle, özleminle,
Yerinde duramaz oldu gönlüm
Karanlık kuyulara döndüm…