Karanlık Küsmüş Sokaklara

Yine karanlıktan başka her şey uyumuş,
Gökyüzü bile çekmiş siyah yorganını üzerine,
Karanlığa yine arkadaş yok,ne bir canlı uyanık,
Kimseninmi uykusu kaçmadı sızmazmı bir pencereden ışık.

Bügün ben arkadaş olayım karanlığa,
Sabaha kadar dertleşelim onunla,
O kadar sessiz,o kadar ürkütücü ki korkmakta haklılar galiba,
Ne yapsın kimse konuşmaz ki onunla,onu böyle yapan insanlar aslında.

Görevini yapan bekçi sanki,güneş doğunca uyumaya gider,
Ne hasta olur nede gecikir,her zaman aynı sessizliğinde,
Aşınca gün her tarafa siyah perde çeker,
Bazen öyle huzur verir ki insana bitmek bilmeyen derinliğinde.

Sabah sordum da sokaklar anlattı,meğer önceden arkadaşmış karanlıkla,
Böyle sessiz, ürkütücü değilmiş karanlık eskiden,
Ama gece olunca sokaklar uyumaya başlamış,
Karanlık küsmüş sokaklara.

17-10-2011
Yusuf TOPRAK