Karanlık ki; en çok korktuğumdu,
Karanlık ki; beni sineme çekendi.
Beni derinde yaralayandı...
Beni bir başıma bırakandı.
Karanlık ki; seni bana hatırlatandı yalnızlığımda,
O gözlerini, o dalgalı saçlarını, teninin kokusunu:
Her şeyini bana anlatandı karanlık.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
