Bütün ruhani gülüşlerimi karanlık gecelere saldım.
Düşlerimin yolunu kesmeye yeltenemiyor bile!
Karanlık bile kahkahalarımın arasında boğuldu.
Sen'li şafaklar açtı aysız gecelerimde meze yaptı yıldızları!
Bütün sözlerimi kinayeye çevirdim ve taş kesildi ruhumun kalbi......
Bütün sözlerimi,cümlelerimi tahlil yaptırdım sonuç 'sen' çıktı.
Rüyalarımın çözülmezliğinde düşler erittim;
kanadı kırılmış güvercinler uçurdum yüreğimden,
şehrimin yağmurlu sokaklarında dolaştım..
Saatlerce beklediğim duraklarda ne otobüsler kaçırdım! !
Sevda satırlarımdan sevişler damlarken sensizliği koynuna sokulup senli rüyalara daldım..
Derin sessizlikler doğurdu mısralarım...
Kayıt Tarihi : 12.5.2011 18:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İmren Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/05/12/karanlik-kahkahalarim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!