Karanlık Hücre Ve Fahişe

Karanlık bir gece yine günlerden
Yalın ayak sokak ortasındayım
Bir o yana bir bu yana
Yaşama telaşına yenik yanımın
Tutunacağı bir dal
Sığınacağı bir yalan peşindeyim
Üşür ayaklarım
Ciğerim sökülür yerinden
Korkuya dair ne varsa kümelenir
Zamansız gelecek ölüme
Yürüyorum bıkmadan, usanmadan
Tam yolumu buldum diyorum
Hayadan yoksun, dili çatallı bir fahişe belirir karşımda
Ağız dolusu küfür kusar ruhuma
Arsız kahkalar atar yüzü yüzüme her değdiğinde
Deşer durur merhametimden beslenen yaralarımı
Kanatır
Kanla beslenir
İyi bilir
Kalbimde taşıdığım yumurta küfesini
Üç parça cana, üç pırlanta tanesine
Yenik duygularımı
Ve nafakaya yetmeyecek maaşımı
Dilinde zehir,
Durmadan akıtır damarlarıma
Duygularım felç, basiretim kördüğüm
Güler geçerim yinede
Kana bulayan kızılcık şerbetine