Karanlık Hayat Şiiri - Ömer Tavukçu

İnsanlar içinde bir sana inandım
Bir seni sevdim kendimden başka
Uykularımın bölündüğü saatlerde
Sendin düşündüğüm soluk soluk
Sivri bıçaklar gibiydin karanlığımda
Gözümü yumsam seni görüyordum
Sen çıkıyordun karşıma
Karanlığımda
İki yıldızlı ellerin görülmedik
Karanlığımda
Bir orman yangınıydı dudakların..

İstesen hayat verirdim bu karanlıklara
İstesen gökyüzünü bir mendil gibi yırtardım
Denizlerden,göllerden,nehirlerden
Sana görmediğin renkler yaratırdım
Zamanın ötesinde
Yeni bir dünya kurardım sana
İnsansız,tanrısız,kedersiz
Severdin
Dağı rüzgarlarının serinliğince
Yaşardın
Bu sefil dünyamızdan uzak..