Bir çığ gibi düşüyor aklın uçurumlarından
Hiçbir şey olmamış ve doğmamış zamandan
Hazır ve naildi
Akıl kapılarında
Örse düşmüş bir demir gibi dövülecek
Her gün sövülecekti
Söylenmemiş cümleler.
Doğru dille eğri konuş durmadan
Duraksız hayat doğruluk bilmeden
Aklın karanlığında
Sunulmuş cehennem arzuları
Bin kadın bir yatak
Mahrumiyetsiz
Ve sımsıcak.
Gözlerinde cehennem ışıltısı
Damarlarında karanlık dolaşsın
Perdesini aç
Çamur ve bataklık içinde hayatın
Alkışlarını topla
Senindir unutulmuş her hecesi doğruluğun
Yüreğinin bir köşesinde kalan arka mahalle
İnliyor… Duymazsın kirletip gittiğin
Bir çığ gibi düşüyor eriyen hayat
Senin için ne kaldı
Kim tutar seni
Kapanacak seninde hayat perden
Nerede o alkışların sahibi.
Kayıt Tarihi : 16.4.2014 22:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!