-Karanlık Gün- Şiiri - Ceren Ozan

Güneş doğmadı o gün,
Kuşlar ötüp dünyaya huzur dağıtmadı.
Çiçekler açmadı o gün,
En kötüsü de Atatürk uyanmadı.

Dünya sessizliğe büründü,
Mutluluk ve sevinç insanların yanından uzaklaştı.
Hüzün,keder ve acı hep insanların yanındaydı,
Çünkü Atatürk uzun bir uykuya yatmıştı.

Atatürk ölmedi ve ölmeyecek diyordu insanlar,
Ülkeye adalet dağıtan Atatürk ölmeyecek.
Ölse bile kalbimizde hep bir yeri olacak diyorlardı
Çünkü Atatürk'ü çok seviyorlardı...

Bir hüzün ağacındaki insanlar gibiydi insanlar,
Tek tek dökülüyor acılarını kaldıramıyorlardı.
Üzüntüden midir,endişeden midir bilinmez ama
Bu ülke bu vatan ne olacak diyorlardı.

Atamız,her şeyimiz bizi bırakıp gitti,
Son uykusuna yatarken bile vatanını düşünürdü.
Fedakâr,adaletli bir insandı o
İnsanların üzülmesini asla istemezdi.