Karanlık Güç Verir Ateşe

Yürüyorum karanlık denizlere
Çakallar uluyor yollarımda
Aşk tacirleri yolumu kesiyor
Aslını soytarı dedelerinden alan
Sahte prens masal anlatıyor
Ve sen dinliyorsun
Katlederek duygularını

Denize karşı yürüyorum
Mülkiyetini sahiplense de faniler
Senin mekanında yürüyorum
Yürürken hayallerimi sürüklüyorum
Yürürken bütün şehri sürüklüyorum
Yokuştur indiğim,denize düşeceğim sanırsın
Düzensiz kaldırımlarına kızsamda
Yürüdüğün sokağın
Senin ayaklarını incitir diye tehdit eder gibi baksamda
Ulu orta yerde kapanıp
Öpesim var basıp geçtiğin yeri
Marmara'nın meltemi üzerine alınırken
Görüntünle titriyorum,her yer maviye kesiyor
Çıldırtan özlemin yakıcılığına direniyorum
Sımsıkı yüreğe sarma isteğimin gizemini çözemiyorum
Soğuk bir merhaba mutluluğum olur
Şanslı perşembe günüme yağmur çiselerken
Mavilik senle yol alıyor
Gökkuşağında altı renk kalıyor
Yaklaşsam yanına herşey üzerime yıkılır
Bir adım geriye atsam gökyüzü üzerime dökülür
Karanlığa terkedilince sokaklar
Şehrin soğuğunda senden arda kalan rüzgarı topluyorum
Karşılıklı oturduğumuz yerde sabahlıyorum
Düş görürken sen özlediğim evinde
Düşlerindeki yokluğuma ağlıyorum
Yaklaşsam yanına bütün dünya üstüme gelir
Uzaklaşsam boğaz bile karanlığa gömülür
Mucizeler bağışlansa bana
Bulutlara seslenirdim, güller yağdırırdım üstüne
Ateşler sönmezki içimde kentin kalabalık ikliminde
Anlıyorum ki yanlızlık sensizlikmiş
Düşlerin düşlerimle örtüşür
Kabuslar uzaklaştırır bizi
Gittiğim her sensin
Kızıllaşan ufukta saçların dalgalanır
Bir melek kıskanır gözlerini üzerime yıldız yıldız yağarken
Omuzlarında biliyorum aradığım şefkatin
Benlerin özlemimden düştü sağ yanağına
Ve gene sen gidersin
Karanlık ülkeler boyu uzar...