İçine çekildiğim o karanlık girdaptan,
şiirlere tutunarak çıkıyorum.
Zincirlere vurduğum o kelimeleri, ellerim kanaya kanaya zindanlardan
çıkarıyorum.
Her gece yüreğimde ektiğim çiçeği gözyaşlarımla sularken, içtiğim o acı sözleri, o gözleri , zincirlere vurduğum o aşkı bardaktan boşalırcasına yaşıyorum.
Memleketin sokak lambası sessizliğe bürününce , kalbimde yaşayan aşkını dilimde dönen ismini, o ektiğim çiçeği her gece, kanaya kanaya ellerim zindanlardan çıkarıyorum.
Kalbimde yeşeren o kelimeleri zindanlardan çıkarıyorum.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta