Sabah oldu
İlk defa güneş bana aydınlanmadı
Geceler daha parlak geliyor artık
Uyuyamıyorum karanlıkta
Rahat edemiyorum
Her dolunay çıktığında aya bakıyorum
Sanki sana bakıyormuşum gibi
Bu kadar beyaz, parlak, kusursuz
Senden başka artık ay kaldı hayatımda
Unutmuyorum sesini
Kulağımda çınlıyor gülüşün
Gözlerim sulanıyor bakışını hatırladıkça
Burnumun ucu sızlıyor kokunu hissettikçe
Sen bunların hiçbirini bilmiyorsun
Sen benim hislerimi bilmiyorsun
Sen benim ismimi bilmiyorsun
Sen benim yüzümü hatırlamıyorsun
Ben seni hatırlayacağım
Hayatımın her yerinde hissedeceğim
Bir ömür boyu kalbimin en derin köşesinde
Kayıt Tarihi : 25.3.2020 18:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Görkem Çayan](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/03/25/karanlik-gecenin-boslugu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!