Zaman gün geçtikçe görünür oldu
Buluşmamız adım, adım yanaştı
Toprağında çiçeklerin çoğaldı
İz bırakan mazinin
Anıları san ki doğaldı
Yüreğimde açtığı yara
Harap olmuş geçmiş
Bulutlar gri dağlar dumanlı
Yağmur durmadan yağıyor
Bohça gibi bedenim
Toprak doydu
Gökyüzü iniler şimşekler yaprakları düşürür
Sessizlik ışıltısı saplanmış bir kılıç gibi
Bomboş kalbime
Öylece bıraktığın gibi durur
Yıkılmış duvarlar
Söyler aşıklar türküsünü
Kimseler duymaz mırıltısını
Saplanmış çamura bunca seneler
Nöbet gibi yaşarız yalan dünyada
Sen sıranı savdın
Sıra bizde
Allah umudumuzu bozmasın
Aha bugün aha yarın belli mi olur
Kavuşmamız
Yarından da yakın
Çırpınan kalbim
Dayanmaz oldu hasretliğine
Özler oldum kokunu
Mahkum um sensiz geçen
Karanlık gecelere
Bahattin Tonbul
21.3.2022
Kayıt Tarihi : 22.3.2022 01:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
sevgili eşim Nilgün Tonbul'a
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!