Kilometre taşları gibi dizilmiş
Bir sıra vaktin son halleri de,
Şu hayatta başı mahmur gibi
Şimdi buncağıza
Arzı endam eylemek ile meşgul.
Ne lazım bana bu meyanda işler.
Gözüm, gönlüm benim
Tevessüle yakin olmuş bir hasım er.
Çoktan terki umut eylemiş
Beni ne rüyalar, ne düşler.
İnsan bir ışık misali yanar, söner.
Siz sönmeyiniz, yanınız
Aydınlatın ahaliyi
Bir çok karanlık geceler.
SÇ.
27.07.2020
Kayıt Tarihi : 29.7.2020 13:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Savaş Çelik](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/07/29/karanlik-geceler-46.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!