Karanlık Geceler Şiiri - Haydar Demoğlu

Ruhumda, bir yalnızlık,
İçimde, bir hüzün var.
Karanlık bir gecede,
Boşa çıkan, umutlar.
Sensizliğin korkusunu,
Hissettiriyor duygular.

Gecelerin adamıyım,
Yapa yalnız, tek başıma.
Gecelerin, yorgunuyum...
Parkta, soğuk yatağım da.
Geceler, kara geceler...
Karatan, karanlık geceler.

Sessiz, gecelerin yolcusu...
Garip bir sokak çocuğu,
Her yandan sarmalamış onu,
Sensiz geçecek karanlık,
Karartan gecelerin korkusu,
Umutsuzluk sarıyor ruhunu

Geceler uzun ve sessiz;
Bitmiyor geceler, çekilmiyor...
Yapayalnız ve de sensiz,
Ufuktan, güneş doğar umuduyla...
Bak! Demoğlu Bekliyor;
Sensiz, sessiz ve umutsuz.
(Haydar Demoğlu-Erzurum)