Karanlık Gece Şiiri - Cihad Furkan Çakır

Düşlerim pek kara yine bu gece
Elimde değil ki aydınlatmak
Birer birer sönüyorken yeryüzünün ışıkları
Özlüyorum perdesinde uyukladığım sabahları
Tesirsiz kalıyor nice cümleler Ayrılığın saltanatında
Meçhule giden kayıklar taşıyor bedenimi
Denizin ötesine meçhul topraklara
Aşamıyorum dev dalgaları boğuluyorum
Her batan güneşte bir gece daha yaşlanıyorum
Demleniyorum şafaklarımın kızıllığında
Direniyorum cephelerin en acımasızında
Birer birer düşüyor etten, kemikten bendlerim
Yıkılıyor hayallerimin üzerine kurduğum kaderim
Meded meded bu cihânûn yıkıldı bir yanı
Ecel Celâlîleri aldı nice canı, cananı
Taşlıcalı misali feryad edesim geliyor her zerremle
Yine susturdum diyemem bu dizelerle
Tükeniyorum, sönüyor karanlıkta nurdan fenerim…