Karanlık Gece Şiiri - Ahmet İdrisoğlu

Şakağından vurmadım hiç kimseyi,
Arkaları dönüktü;
Sırtıma binen sırtlarla
Al düştü kartıma,
Sırıtan popolardı sanki suratıma.

Kömür karası,
Kızıl cehennem alevimdi öfkem,
Sildim mavi, mor, pembe ne varsa
Vurdum,
Sararttım yeşilleri
Savurdum.

Hüzzam?
Olmamalıydı hiç,
Kalbime sabayı sardım.

Şakağımda patladı tokadı yaşamın,
Arşın
Yıldırımları indi de tepeme,
Sadece buydu
Umutsuz bekleme.

Nihansın gönlümde,
Gizlerimde bilmece,
Düşmeli miyim derdin yalanlara düzmece?
Sana şems gülümsesin günlerinde sevgili,
Zindanımda yetiyor
Bana karanlık gece.

28.Aralık.2009 23.50