Karanlık Gece Şiiri - Fikret Genli

Ey gece...
Ey kapkaranlık iki hece,
Çözemediğim en zor bilmece...

Gözlerimin karası gibi karanlığın
ve gözlerimin beyazı gibi bağrında taşıdığın ay.
dolunay...
Bazen öylesin bazen böyle...

Korkutur bir yanın, ürkütür insanı.
Ümit vermez olursun sızlayan yüreklere,
dipsiz kuyulara dönersin umuda küsenlere,
İnletir, inletir, inletirsin,
Ümitsizlik ayazında titretirsin,
Biçare bırakır, avuçlarında hüzün dağıtırsın.
Bir yanım gibi acılısın; kanarsın
Bir yanım gibi sancılısın; yanarsın
Yıldızlar köz olur bağrında
Sana gönül uzatanı yakarsın.

Ey gece...
Ey kapkaranlık iki hece,
Çözemediğim en zor bilmece...

Sonra ümit olur bir yanın
umut dağıtırsın.
Hira olur yüreğin muştucu gönderirsin.
En kutlu mesajı
en mutlu yüzünle haykırırsın;
haykırırsın sabahı,
müjdelersin şafağı...
Tıpkı bir yanım gibi baharlarla yaşarsın.
Bağrında taşıdığın yarının güllerini
buket buket sunarsın.
'Eleyse subhu bi karib' mesajına
ve sana and içene çağırırsın...

Ey gece,
ey karanlık,
ve ey bir yanı aydınlık... ey...