Güya Edebiyat Bahçesi olan bir mekanda,
Dokunulmazlık zırhına bürünmüş bir el uzandı,
Aydınlık bir Cuma Sabahında..
Karanlığın içinden...
Elindeki silahı enseme dayadı,
Ağzımı açmama fırsat bile vermeden!
Bastı tetiğe,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
