Ay; çok yalnızsın bu gece, ışığın yok.
Yâr; bir iz bile yok sende, tükenmişsin.
Bir çıra misâli yandım ben bu gece;
Gök ebedî karanlık, düşünüyorum.
Ahsâs, ne zorsun, yaştan ibâret.
Dinmez, bu leylim; bitmez bu zulmet.
Gâh eyle öldüm, ânâta sürdüm.
Ölmez bu ahsâs, işkence; affet.
Yüz âşikâr, ben meftûn, gecem mevt.
Aklım sorar, bundan âli' cennet?
Gönlüm cevâben, binbir bağından;
Kopturdu yârim, nâbûdu seyret.
Tek celse sürsün, katlim bu vakte.
Rûhunda bitsin, Arş'tan zuhûr et.
Bilmem ki sevdâ, can yaktı' durur.
Sen görme lütfen, sevdâmı addet..
Vardıysa rıdvan, olduysa bengüm,
Yanında farksız, cennet hezîmet..
Müstef'ilâtün-Müstef'ilâtün
Efe Başhoruz
Kayıt Tarihi : 8.2.2025 02:58:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yok... Gökte ebedî zulmet, bense yokum.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!