Karanlık Düşünceler

Rengarenk bir uçurtma düşlerimi uçurdu
Zamansız bahçelerde gençliğimi kaybettim
Zümrütten bir nehirde kağıt bir gemi durdu
Yağmurdan ıslanmasın diye onu yok ettim.

Son ilham perim gitti şimdi nasıl yazarım?
Tükendik,tükettiler yok panzehir ümidi
Taşıdığım gönülden ah ne kadar bizarım!
Sevda gemilerinde kalmamış can simidi.

Ah,bu sefil duygular,bana ne kadar yakın
Okyanus kadar derin bir yüreğim olmalı
Gelin dostlarım gelin,bu mağrur şahsa bakın!
Artık tecrübeliler rotamızı bulmalı.

Zifiri bir akşamda her şey bitti diyorum
Fedakarlık,acımak,hayra alamet değil
İyi insanlar neden,neden gitti diyorum
Ve davudi bir ses der:Rabb'in önünde eğil!