*Karanlık Düşler Şiiri - Orhan Ateş

Dün gece düşlerimde, gözlerini okudum sanki
Yalnızlığın, karanlığın içinde korkulu gözlerle,
Tut ellerimden diye,
Dökülüyordu sanki gözyaşların yüreğime bir bir
Emsalsiz bir sevda ışıldıyordu gözlerinden
Gurursuz, inatsızdı bakışların

Tek başına yetiyordun kızgın yüreğime
Defalarca yenildim gözlerine
Ellerim uzanıyordu hayallerimin arasında ellerine
Tutunamıyordum bir türlü sana
Beni engelleyen karanlık düşler mi?
Yoksa uykulu gözlerimden bir hayal mi kayıyordu

İlk kez mumsuz, umutsuz odalarda
Karanlıktan nefret ettim bu gece
Nerede diye
Sitem ettim doğmayan güneşe
Hiç olmasa
Gönül yârime taç olan yıldızları,
Akdeniz mavisi gözlerine düşsün diye,
Dolunayları aradım karanlık düşlerimde

Kafamın içinde paramparça hatıralar
Gözlerimin arkasında kalan bir hayal
Ve bu hayalden arta kalan son umut var bende
Bu karanlık düşlerimde
Seni düşlerken,
Işıksız hayallerde kayboldum

Nefretlerim hortladı
Beni bıraktığın yer geldi aklıma
Kızgınlığa vurdum kendimi
Gururumu bir kez daha kurtardım ahmakça
Hiç bitmeyen ızdıraplı sahnelerde buldum kendimi
Adına kırdığım son aynada kaldı şeklin
Ve hiç bitmeyen karanlık düşlerimde de silindi hayalin
Artık tamamen sensiz kaldım…
Sensiz kaldım…