Yaşıyorum güneşsiz, aysız , karanlık dünyamda.
Rengin hiçliğin içinde bir bilmece olduğu mekanda.
Zaman ağır aksak tırmanıyor tekerlek gibi dağa.
Gözlerimdir, ellerim penceresiz hayatımda.
Sestir bana kılavuz karanlığın yolunda.
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta