karanlık dünyam dünyaya ilk gelişim
yalnız doğdum yalnız öleceğim hep bekledim
bir gün güneşin doğuşunu o da yalnız doğdu
ve yalınız batı geceyi bekledim ayın doğuşunu
bekledin o da yalınız doğdu batı demeki
hayat böyle bitecekmiş içim de bir sızı var
ama hep yalnızlık korkusu var güneş beni
yaktı sıcaklı ile yalnızlık korkusu sardı beni
gecelerin karanın da sensizlik vardı bir çok
anılarımı hatırlatıyordu hep yalnızlık
korkusuydu geceleri hep ağlardım sessizce
yalnız doğdum yalnız öleceğim karanlık dünyam
Kayıt Tarihi : 15.8.2006 00:42:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Seda Can](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/08/15/karanlik-dunyam-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!