Karanlıklar içinde yaşayan oldum
öyle zaman geldi gülmeyi unuttum
hayatı yaşarken ağlayan oldum
bu kocaman dünya bana karanlıktı
Bir güneş doğdu yüksek dağın tepesindenn
karanlık dünyam aydınlık eden
sırlarımı bilen gökteki ayla yızdızı göremez oldum
güneş görmeyendi gözlerim
şimdi görüyorum cıhan alemi.
yare ulaşmazdı benim sözlerim
şimdi duyulan oldu dediğim sözlerim
kaderdenmiş böyle yaşamak
geleçek sabaha umutla başlamak
hüzünlü anlardan neşeye ulaşmak
şükürler olsun bu ana yarab
Kayıt Tarihi : 27.5.2016 12:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!