Karanlık Dünya Şiiri - Mustafa Yılmaz 11

Koca şehirde
Kocaman bir hastane...
Yok incir ağacı bahçesinde
Bekleyen, dertlenen, ağlayan insanlar
Nadiri pür neşe
Yer yer tabelalar
Sigara içmeyin yazıyor okunaklı lehçesiyle
Çek arkadaş çek!
Tabelaya sana ne? dercesine
Koca şehirde
Kocaman dertli insanlar
Kimi derman peşinde
Kimi kahırdan ağlayacak halde
Koca şehirde
Kocaman hastane
Çimler var bahçesinde
Güvercinler konuyor onlarca
Ufak bir kırıntı bulma peşinde
Kocaman hastane
Bahçesinde banklar sıra sıra
Bankta ben, yanımda bir adam
Adamın yanında bir çocuk
Sekiz, on yaşlarında
Çocukta bir soru
Baba annem nerede?
Bakıyor çocuk sağa sola garipçe
Koşuyor bir çok çocuk
Yakalamak için güvercin peşinde
Bir soru şimdi bende!
Neden koşmuyor bu çocuk
Ya güvercin ya da annesinin peşinde?
Oysa koşmalı çocuk kanasa da dizleri
Düşmeli, ağlamalı, gülmeli çocuk
Büyüdüğünde
Bu bahçede ağlamak yerine
Sorular peş peşe çocukta
Çocuklar ne yapıyor baba
Neden ağlıyor çocuk
Annem ne zaman gelecek baba
Vesaire, vesaire....
Başladı içimde bir sızı
Kıyasladıkca koşan çocuklarla sorucu çocuğu
Dayanamadım sordum banktaki adama
Yüreğime dar geldi bu bank abi
Neyi var çocuğun?
Eğildi hafifçe kulağıma doğru
Kör dedi amcası kör.
............................................................
Cızz etti içim, kor düştü yüreğime
Aklıma geldi birden oğlum!
Düşünemedim o an
O babanın içindeki soruyu...