Karanlıkta yürürken çarptığım insanların
Bir bir maskesi düştü dostumdur karanlığım,
Görür sabdığım gözlerim kamaşırken ışıkta
Meğer ne kör imişim gördüm karanlığımda.
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta