Karanlık Çökünce Şiiri - Ozan Kıratlı

Karanlık çöküp her yere
Siyaha boyandığında gerçekler
Şekiller daha bir belli oluyor
Duygularım konuşuyor gerçekleri
İçimde kopmuş aşk damarları
Durmaksızın akıtıyor kanlarını
Yalnızlık beni soru işaretlerinin arasında yakalıyor
Ve tekrar sessizliğe itiyor
Kurtarıyor belki
Belki de tam tersi
Bir anda ürperiyor içim dalgalanıyor
Soğuk hırçın bir rüzgarla
Dallarımdan yapraklar kopuyor
Görüyorum tutamıyorum
İstesem de engel olamıyorum
Sessizliğin çığlığı kaplıyor her yeri ardından
Çeiriyor etrafımı bir düşman gibi
Kaçamıyorum yorgunluktan
Karanlık çöküp her yere
Siyaha boyandığında gerçekler