Karanlık çökünce sokağa
Evlerin ışıkları teker teker sönerken
Yalnızlık iyice hissetirmeye başladığında kendini
Bir sen gelirsin aklıma bir de sana olan sevdam
Yavaşça yorgunluk çökerken gözlerime
Usulca yakalayıverir uykusuzluğum
Göz kapaklarım ağırlaşır tutamam sabit
İçimi ezer delice bir cesaret
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Devamını Oku
görünmez bir el kilitler kapılarımı,
miskinliğimden değil bu minnet
çaresizim seni sevdiğimi söyleyemem.
Dilsizim.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta