Karanlık çağların heyulasım
Görenler çarpılır korkularından
Bir tek sen beni kendi içinde görebilen
Bak bana öyle uzun uzun
Işık gözlerimi yakıyor
ısınıyorum
bir bilgenin uzattığı
elmadan ısırıyorum
...kovulmak ne iyi şey cehennemden.
Kovulmak birleşmek
Kovulmak koklaşmak hali
Öncesi, cennetin gözde yarattığı, yakıcı
Ve yeniden yaratancı bir tanrının, şavkı
Sen bir bebeksin gözümde açan
göz bebeğimsin yansıyan an ve an.,
kör olmak sensiz olmaktır
ayrılık ise kararmayı yanmak
cehennem eski bir hayal
araf sürgünlüğüm
cennet yaşadığımdır.
Kayıt Tarihi : 17.9.2004 23:08:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erkan Küçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2004/09/17/karanlik-caglarin.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!