Gözlerinde gizli karanlık bir çağ,
İnsanın içinde kaybolan bir dağ.
Sevgi yerine ekilen kin tohumu,
Kötülüğü yeşertir, büyütür boğumu.
Gönlünde açan solgun çiçekler,
İyilik yerine ekiyor dikenler.
Kalbinde yankılanan soğuk bir melodi,
Kötülük dans eder, gönlünde gizli.
Güzel olanı görmek yerine,
Karanlık köşeleri seçer insan ne yazık ki.
Gözleri perdeleyen sisli cam,
Bakamaz gerçeğe, kaybeder umutları tam.
Kötülüğün rüzgarı eser içinden,
Izdırapla süzülür, yürekten yüreğe.
Ama unutma, iyilikle aydınlanır gece,
İçindeki kötülüğü sil, sevgiyle beze.
Gökyüzünden düşen yıldız gibi parla,
Işığınla aydınlat, karanlığı karart.
Çünkü insanın içinde gizli bir güç var,
Sevgiyle büyüt, kötülüğü yenecek kadar.
Kayıt Tarihi : 18.1.2024 14:21:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!