Vücut bulmuş tüm zerafetiyle karanlık
Çatılardan menfur salyalar akıyor
Tüm çirkinliğiyle gökyüzünü alaşağı ediyor
Mumun alevini titreten, karanlık bir çağ bu.
Yüreğini kaldırımlara terketmiş şu zaman.
Bilgisizlik, cahillik, kibir, bir vagona emanet.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu,Özdemir Asaf'ın ;
Bütün renkler aynı hızla kirleniyordu;
Birinciliği "beyaz"a verdiler...
şiirini anımsattı bende...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta