Karanlık Bir Yolda Şiiri - Kadir Ay

Karanlık bir yolda,bir zifir vakit.
Geceye adressiz adımlar düşer.
Yırtılıverir sükûtu gecenin,
Dökülür yollara ince bir keder.

Gittikçe uzayan adımlarım,
Çalar ışıklarını lambaların.
Geceye başkaldırmış umutlar da,
Ezilir altında ayaklarımın.

Yalnızca bir adım önümde hayat.
Bir adımla akıp gitmekte bende.
Kulaklarıma çarpan taktan başka,
İşittiğim bir ses de yok gecede.

Her adımda yıkılırken, düşmeden,
Sebebimi gözlerimde saklarım.
Taşımaktan yorulduğum hüznümü,
Hüznümü karanlığa yaslarım.