Ellerinde kazma, miğferde lamba
Sonu görünmez bir ışığı kazdılar
Bir dalganın köpüğüne yürüdüler
Oksijenin tükendiği derinliklere indiler.
Yüreklerindeki çizgiler sallandı önce
Ardından büyük bir patlamayla irkildiler
Güneşin gümüş sofrasına yürüyorlardı
Zılgıt bir göçüğün altında kalakaldılar.
Muzur masallar demlemişti az önce Figo
Bardakta çay üşüdü, söndü lambanın ışığı
Karanlıkta sokuldular ömürlük kayıplarına
Tünelin derinliklerinde bir türküydü; ‘Dido’.
Nefessiz yuvarlanışlarla mavi gökleri aradılar
Umutlar belediler kirli geceye, hesap yaptılar
Çok üşüdüler, el yordamıyla geceyi araladılar
Bir ışık huzmesine bakarak uykulara daldılar.
Kayıt Tarihi : 18.5.2010 15:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Zonguldak’ta göçük altında kalan emekçilere: Adem Çengel, Ahmet Karabektaşoğlu, Dursun Kartal, Erdem Alkin, Ekrem Akkaya, Engin Düzcük, Erkan Taşdemir, Erman Çaylıoğlu, Hasan Akbaba, Hasan Ersin, Hüseyin Arslan, İlker Bebek, İsmail Fidan, Kadir Ötgüç, Koray Kebabcı, Murat Özbay, Mustafa Zoroğlu, Ramazan Bakıroğlu, Ramazan Yavuz, Sabri Özdal, Sadık Kocakaya, Samet Aydın, Serkan Yılman, Şahin Ataman, Şahin Tavukçu, Şeref Akdoğan, Tarık Candemir, Veli Akyüz, Volkan Candemir ve Yunus Emekçi. Tüm dualarımız gün ışığını tekrar görmeniz için.
tam puan + ant.
duyarlı yüreğinize sağlık. saygı ve selamlarımla.
TÜM YORUMLAR (9)