Karanlik Gece
Karanlik ve de yalniz bir gece,
Yalniz siyah bir kus otuyor.
O’nun sesi benim ad’im olmali..,
Siyah dantel islenmis bu muzik sen’in sesin.
Acik bir Kahve ve o yalniz gazeteci cocuk.
Parlak kara bir yilan dolanmis boynuna.
Bana sessizce yaklasiyorsun,
Tanik bir gulumseme dudaklarinin ucunda.
O kalin dudaklarin toprak kuru,
Benim kilitli ince dudaklarimla,
Islatmak mi istiyorsun..?
Nefesini iciyorum bir yudumda,
Gecenin koyu karanliginda,
Seni ve de heyeceni kucaklayip,
Otmege hazirlanan Horoz’u olduruyorum.
Kayıt Tarihi : 9.11.2010 18:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayrettin Soyer](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/09/karanlik-bir-gece-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!